Suszenie ziół

Ziółka suszymy na wolnym powietrzu pod zadaszeniem, tak, by zioła nie były wystawione bezpośrednio na słońce. Do suszenia z powodzeniem można wykorzystywać suche i rozgrzane w letnie miesiące poddasza bądź luźno stojące drewniane szopy, zapewniające chociaż minimalną cyrkulację powietrza wewnątrz.

Czas suszenia zależy od rodzaju i części suszonego zioła. Należy trzymać się generalnej zasady, by okres suszenia był jak najkrótszy, gdyż w czasie więdnięcia następuje powolny rozkład związków czynnych. Nie należy jednak sztucznie przyśpieszać suszenia ziół, wystawiając je na zbyt wysokie temperatury. W większości przypadków zioła zbieramy i suszymy na okres jednego roku, maksymalnie dwóch. Dłuższe przechowywanie jest niecelowe, gdyż zioła po dłuższym okresie tracą wiele ze swoich najcenniejszych substancji.

 Zioła powinno się zbierać w czasie słonecznej, bezdeszczowej pogody, najlepiej późnym rankiem, tuż po obeschnięciu porannej rosy. Nie powinno się rozdrabniać ziół, gdyż powoduje to rozkład wartościowych substancji. Zioła nie powinny być po zebraniu ugniatane w pojemnikach, w których są zbierane, a także nie powinny być zbyt długo w nich przechowywane, gdyż w przeciwnym razie szybko się zaparzają, ciemnieją i tracą swoje walory. Zioła należy suszyć tylko w miejscach ocienionych, zadaszonych, przewiewnych. W czasie suszenia temperatura nie powinna przekroczyć 35^oC, gdyż inaczej zawarte w ziołach olejki lotne się ulatniają. Ziół nie wolno suszyć na Słońcu, ponieważ powoduje to odbarwienie i rozkład wielu cennych substancji. Zioła powinno się rozkładać w cienkich warstwach, gdyż inaczej będą się zaparzały i pleśniały. Suszenie ziół musi być szybkie i sprawne. Okazuje się bowiem, że jeszcze w niewyschniętych ziołach ciągle aktywne są pewne enzymy rozkładające użyteczne substancje. Zioła w temperaturze pokojowej schną około 4-9 dni. Ususzonych ziół nie wolno przetrzymywać zbyt długo w miejscach suszenia. Osiada na nich kurz i tracą one na wartości.

Dobrze wysuszony surowiec powinien charakteryzować się intensywnym kolorem, wyczuwalnym miłym aromatem, powinien się łatwo łamać i kruszyć w palcach. Zioła najlepiej przechowywać przechowywać w płóciennych woreczkach, czystych torebkach papierowych, ciemnych pojemnikach szklanych bądź w szczelnych i suchych pudełkach. Nie powinno się przechowywać ziół i przypraw w opakowaniach z folii. Wszystkie zioła i przyprawy powinno się przechowywać w miejscach suchych, w miarę chłodnych, z daleka od produktów mających, intensywny i przenikliwy zapach. Ususzone zioła w ten sposób zachowują zwykle przydatność do 15 miesięcy, mocno rozdrobnione do 12 miesięcy.

Dobrze wysuszone zioła zachowują swój kolor. Liście łatwo kruszą się i rozcierają w palcach, a łodygi — łamią z charakterystycznym trzaskiem. Jeżeli suszymy same liście, wierzchołki pędów lub kwiaty, to rozkładamy je cienką warstwą na podłożu przepuszczającym powietrze, takim jak: juta, siatka metalowa, taca wiklinowa, słomiana, ściereczka lniana.

Jeżeli suszymy całe rośliny, to wiążemy je w niewielkie, luźne pęczki i zawieszamy tak, aby nie stykały się ze sobą nawzajem, wierzchołkami do dołu. Pod nimi rozpościeramy tkaninę lub papier, gdyż podczas suszenia bardzo łatwo odpadają liście lub inne drobne części roślin.

Zbrunatnienie świadczy o zbyt długim czasie lub zbyt wysokiej temperaturze suszenia.